Bir yanda, ülke futbolunun “son umut” teknik direktörlerinden Hikmet Karaman’ın başında olduğu ve düşme hattından çıkmak için çırpınan Çaykur Rizespor. Diğer yanda ise, “ısıran” rakipler karşısında bocaladığı bilinen Gençlerbirliği.
Tanıl Abi ile cezalı ve sakat oyuncuların eksikliğinde kurulan ilk 11’i ekrandan okurken ortak düşüncemiz “bir puanın iyi olduğu” yönünde idi.
Maçın hemen başında dört oyuncunun arasından (hiçbir baskıya maruz kalmadan) süzülerek ilerleyen Eren’in yerden ortasına Sercan dokundu ve gerilim filmimize “merhaba” dedik.
Golden sonra bir türlü organize olamayan Alkaralar, üstüne üstlük atak yemeye devam etti. Bu arada Tanıl Abi, “bari devre arasına 1-0 girsek” diyordu. Derken Gosso’nun sert hareketi ve ardından gördüğü sarı kartı izledik. O an, Tanıl Abi, düşüncesini değiştirip, “devre arasına 11 kişi ile 1-0 girsek” dedi. Ki, Gosso abartı itirazları nedeniyle takımını 10 kişi bırakarak filmin gerilim katsayısını iyice arttırdı.
35’de bu sefer kalecimiz Ferhat sahne aldı ve oyunu hızlı açayım derken yaptığı hata, farkı ikiye çıkartırken bizim için de her şeyin sonunu ilan etti. Ama daha filmin bitmesine 55 dakika vardı!
Devre arasında İrfan Buz, (her şeye rağmen) ofansı arttırmak için Halil İbrahim yerine Mervan’ı oyuna aldı. Rizespor 2-0’ın rahatlığı ile top dolaştırıp oyunu kendi sahasında kontrol ediyordu. Bu arada Gençlerbirliği birkaç atak yapsa da bir türlü gole ulaşamadı ve normal süre bitti, uzatma anlarını izlemeye başladık.
90+’da önce Uğur’un (nedenini ciddi anlamda anlamadığım) el hareketi, rakibinin yüzüne gelince 2. sarıdan oyun dışı kalması, ardından da Berat’ın (belki sarı olabilirdi dediğimiz) kayarak müdahalesi sonucu kırmızı kart görmesi ile maçı 8 kişi tamamladık ve profesyonel liglerin başladığı 1959’dan bu yana, Gençlerbirliği’nin tarihindeki “kötü” bir ilke şahitlik ettik.
İki maçtır alternatifsiz kadronun cezasını çekiyoruz. Gol yollarında etkili olamıyoruz çünkü tek oyun kurucumuz olan İrfan sakat. Bir de buna bazı oyuncuların düşen formu ve gereksiz agresifliği eklenince vahim bir sonuç ortaya çıkıyor. Şimdi önümüzde iki ciddi maç var. Biri üst sıraları düşleyen Bursaspor, diğeri ise sürpriz düşme adayı Eskişehirspor. Son iki maçta görünen o ki,(elbette anlayana) alarm çanları son ses çalmaya devam ediyor.
