Kahramanmaraşspor deplasmanından alınan 3 puanın ardından İnegölspor’u yenip ligin ikinci haftasında liderlik koltuğuna oturabilir miyiz soruları ile maç saatine geldim. Maçtan önce 11’imize baktım, geçen hafta kazanan 11’in bozulmadığını gördüm. 11’in bozulmadığını görünce sevindim. Çünkü; geçen sene her hafta 11’imizden 3-4 kişi değişirdi ve herhangi bir istikrarlı oyun sahaya yansımazdı. Geçen sene belki kazanırdık ama istikrar sayesinde olmazdı. Bu yüzden geçen haftaki 11’in değişmemesi sadece kazandığı için değil, bir istikrar sağlayacağı için sevindiriciydi.
Maçın ilk dakikalarında iki takım birbirlerini tarttı. Maçın belli bir süresinde iki takımda pozisyona girmekte zorlandı. Ankaragücü’nde Mehmet Taşcı, Volkan Geyik, Gürkan Alver, Aytaç Öden ile oluşan defans bloğu çok yerinde müdahaleler yaparak rakibin pozisyona girme şansına izin vermedi. Bu defans bloğunu 2 sene önce PTT Ligi’nde oynarken çok iyi biliyoruz. 2 sene önce Mehmet Taşcı’nın uzun kullandığı taçların ardından goller bulduğumuzu de hatırlıyorum. Muammer Özdemir Hoca’nın ‘Skor değiştiren taçlar’ atan Mehmet Taşcı’nın bu kabiliyetinden de faydalanacağını düşünüyorum. 2 sene sonra buluşan bu 4’lünün oynadıkça daha iyi kaynaşacaklarına da inanıyorum.
Maçın ilk yarısının en tehlikeli pozisyonunda Gökhan Erdoğan’ın ortasında Umut’un topa doğru vuramayışı golden etti. Normal de Umut bu pozisyonu çok rahat gole çevirirdi. Umut ve takımımız için talihsiz bir andı. Umut'un yaptığı bu talihsiz vuruşu gelecek hafta Sarıyer deplasmanında telafi edeceğine de eminim.
Defansın önünden top alıp servis eden, zaman zaman orta sahanın ortasında oynayan, zaman zaman da forvet arkasına gelen Harun Aydın’ın çalışkanlığına da değinmek gerekir. Geçen sene de yaptığı asistlerle yıldız oyuncu olacağının sinyalini vermişti ama bu yıl kat ve kat üstüne koymuş. Bu oyunuyla sezon boyunca formayı başkasına kaptıracağına benzemiyor. Harun’un gelişme dönemindeki en büyük şansı da yanında Kaptan Serhat Gülpınar ve Selim Teber gibi tecrübe abidesi ve usta ayakların olması.
Maçın ikinci yarısında golü arayan taraf bizdik ama bir pozisyonda defansımızın rakip oyuncuyu bir anlık hata sonucu kaçırmasının ardından İnegölspor penaltı kazandı. Bu pozisyonda yanlış görmediysem Volkan Geyik yavaş kalınca rakibin gerisinde kaldı ve rakibe de ceza alanının içinde yaptığı kontrolsüz müdahale de penaltıyı getirdi. Penaltıda itiraz edilecek bir durum yoktu. Rakip oyuncu penaltıyı kullanmak için topa yaklaştı ve Kalecimiz bir kurt gibi rakibin topa vuracağı ana kadar bekledi. Gökhan Akkan’ın rakip oyuncuya yaptığı bu psikolojik baskı penaltıyı kurtarmasını sağladı. Gökhan Akkan’ın PTT 1.Ligde Şanlıurfaspor ile oynarken rakip oyuncu tecrübeli Koray’ın da penaltısını kurtardığını hatırlıyorum.
Akkan’ın penaltıyı kurtarmasının ardından gol bulmak adına oyuncu değişikliklerimizi yaptık. Önce Gökhan Erdoğan’ı çıkarıp Orhan Evci’yi aldık, daha sonra da Harun’u çıkarıp Levent’i oyuna aldık. Bu dakikalarda oyunu rakip sahaya yıktık ama golü bir türlü bulamadık. Maçta golsüz eşitlikle sona erdi.
Maç başlamadan önce lider olma ümitlerimiz vardı ama maç sonunda da altın değerinde bir puanı kazandığımızı düşündüm. Geçen sene 2.haftanın ardından 3 puanımız vardı, bu yıl 2.haftanın ardından 4 puanımız var. 2 hafta sonunda geçen senenin önündeyiz. Önde olmanın haricinde geçen sene önemli maçlarda üstüne bir de kendi evimizde puanları 3'er 3'er rakiplere dağıttık. Geçen seneye hemen dönelim; kendi evimizde Tepecikspor’a 2-1, Alanyaspor’a 3-2 yenilmiştik. Kendi evimizde kaybettiğimiz Ofspor faciasına girmiyorum bile. Ayrıca geçen sene şampiyonluk yolunda deplasmanlardaki ciddi maçlarda da başarılı sonuçlar alamadık. Deplasmanda Nazilli’ye 1-0 ve Altınordu’ya da 3-2 yenildik. Bunları göz önüne koyunca kırmızı grubun ciddi takımlarından olan İnegölspor karşısında 2 puan kaybetmedik, altın değerinde 1 puan aldık. İlerleyen haftalarda bu söylediklerim daha net anlaşılacak…
