Kuruluşumuzun 90.yıldönümü olması sebebiyle atmosferin diğer lig maçlarına kıyasla bir parça daha koyulaşması ve Fuat Çapa'nın hafta içi yaptığı "Yukarılara bakalım" temalı açıklaması özelinde galibiyetin bu anlamlı haftayı çok şıklaştıracağı bir karşılaşma konumundaydı Karabükspor maçı.
İki kenar oyuncusu Hurşut ve Jimmy'den yoksunluğa, tam 12 hafta sonra ilk kez 11'de kendine yer açan Artun'u da bünyesinde barındıran -kağıt üzerinde formasyon değişmese de- üç santrforlu bir kadroyla cevap geldi teknik ekipten. Sağ kenarda Tomiç'i beklerken Artun'un oynaması bu şaşkınlığın en büyük sebebi olsa da, bir Gençlerbirlikli hassasiyeti olan altyapı mahsülünün kadroya dahli şüphesiz şaşkınlıktan çok sevinci hasıl etti.
Petroviç'in topun kulağına şefkatli bir biçimde fısıldayarak, onu, ağlarla buluşmaya ikna etmesiyle maça adeta önde başladık. Golün ardından mücadele kimlikli bir seyir kazanan oyunda ne topa tam anlamıyla sahip olabildik ne de Karabükspor'un topta hakimiyet kurmasına izin verdik. Hem organizeliği hem de bacak aralarıyla göz kamaştıran atakta Petroviç'in şahane ara pasının Zec tarafından sade bir dokunuşla Vleminckx'e havale edilmesi işlemi nihayete erdirilebilse maçı daha ilk yarım saatten bitirmiş olacaktık. Lehimize neticelenecek bir devreye yaklaşırken, o dakikaya dek Artun'la uyumu son derece kafi olan ve ofansif anlamda iyi bir performans sergileyen Serkan'ın bir anlık basiretsizliği sonucu devreyi eşitlikle kapattık.
İkinci yarının hemen başında Karabükspor'un bir kişi eksilmesiyle kalan dakikaların da ne şekilde cereyan edeceğini tahmin etmek zor değildi. Hücum planı kontralara dayanan Mesut Bakkal takımının yarı sahasına gömülerek, defansımızda boşluk kollayacağı; bizim ise topta hakimiyet kuracağımız, ancak bu hakimiyetten ne derecede üretkenlik çıkaracağımızın belirleyici olacağı ufukta görünendi, nitekim maç da o şekilde seyretti. Ne iki sezon yaşadığı sakatlık sonrası en etkili performansını sergileyen Zec'in soldan, Artun'unsa sağdan yaptıkları defansı penetre etme girişimleri ne de Tosiç'in belki biraz kolaycılıktan belki de çok adamlı savunmaya karşı çizgiye inme fırsatını bir türlü eline geçirememesinden yaptığı uzak mesafeli ortalardan bir netice elde edemeyince son bölüme doğru göbekten verkaçlar ve bireysel çabalar üzerinden şansımızı zorladık. Petroviç geriden çıkardığı paslarla oyuna büyük derinlik katsa da, üçüncü bölgede yaratıda bulunacak "sihirbaz" bir 10 numaramızın bulunmayışı kilidi Karabükspor adına 89.dakikaya kadar tutma imkanı verdi. Ancak Tosiç'in sayısız girişiminden sonra assolist edasıyla son bölümde sahneye çıkardığı muhteşem ortasına, ayaklarından daha büyük değer ihtiva eden alnıyla komut veren Vleminckx, tam da Ankara'nın üzerine dolu yağmaya başladığı dakikalarda binlerce yüzde güneşi doğurmayı başardı.
Sezonun pozisyona girme noktasında en üretken maçını çıkarırken alınacak beraberlik büyük bir burukluk yaratacaktı. Bu galibiyetse hem hakettiğimize ulaşmamızı sağladı hem de bir anda altıncı sıraya kadar yükselmemizi...
