Bu snooker illetini, boş bulunup, eurosport ekranlarından izleyene kadar istekayı (sakın, “Ona, ıstaka, denir” demeyin. Araştırdım, TDK, “Böyle yazacaksın” buyuruyor) elime çok az almıştım.
Olay yaklaşık üç sene öncesine uzanıyor. Sihirli kutu karşısında “Ne izlesem” diye pinekleyip dururken, malum kanalı açmış bulundum. Bu andan sonrası benim için facia oldu. Pinekleme vaziyetinden pür dikkat izleme pozisyonuna geçiş yaptım. Koskoca masa etrafında (pool masasının neredeyse iki katı, boyu da üçte ikisi kadar daha yüksek)bir oyuncu dolanıyor. 15’i kırmızı, 6’sı farklı renklerde, toplam 21 topu (pool toplarından daha küçük oldukları masanın büyüklüğünden anlaşılıyor) maksimum puanı (147)toplayacak şekilde deliklere sokmak için bütün ihtimalleri gözden geçiriyor olmalı. Beyazın arkasına geçip bir kırmızı bir siyah top sırasıyla deliklere sokmaya başlayıp bitirmesi on dakikayı biraz geçti. Adını hemen kaydettim: Ronnie O’Sullivan. İlk 147’sini yaptığında 15 yaşındaymış. İngilizmiş. Lakabı varmış, roket…
Hırslandım. Bu ada sporunu en az onun kadar iyi yapmalıydım. Toplam 147 sayıyı on dakikadan az sürede toplayacağım günü saymaya başladım. Sonra bu disiplinde tertiplenen en prestijli turnuvaları araştırdım. O’Sullivan’ı Sheffield’daki Crucible’da yenmeye karar verdim. Onu Crucible Theatre tarihine gömmek için and içtim.
O gün bugündür çalışmalara devam ediyorum. Zor disiplin. Meraklılarına sabır, metanet ve akıl dilerim. Ben kendi sabrıma, aklıma, metanetime güveniyorum.
Yalnız Ankara’da zor bulursunuz snooker masasını. Aramanıza gerek yok. Söyleyeyim; ODTÜ’de, Bilkent’te, Antares AVM’de ve bilenler bilir Champ’s’te var bu meret.
Neyse buralardan birine uğradınız, diyelim. Snooker masasını açması için gerekli talimatı ilgili kişiye verdiniz. Tereddüt dolu bakışları göze alın. Kendinden emin edanızı istediğiniz kadar koruyun, masanın yanına geldiğiniz an etrafta kaç kişinin olduğunu kontrol edip, “Ulan, rezil olmayız inşallah” cümlesini kuracaksınız. Dikkat edin, ağzınızı açmayın, cümle seslenir, Allah muhafaza… Seslenmese de birazcık mimik ve jest bilgisi olan kişiler durumunuzu anlayıp, içten gülmeye başlar.
Yapacak bir şey yok. Masayı açtırdınız, istekayı elinize aldınız. Değişik gelecek, emin olun. Elinize oturmayacak. O an snooker oyuncularının istekayı neden baş ve işaret parmağı arasına almayıp, ikisini bitiştirdikten sonra oluşan dayanak noktasını tercih ettiklerini anlayacaksınız. İnce uçlu istekalar bunlar. Haliyle… Toplar küçük.
Her işe zor yanından başlamayı tercih ederim. Kolaylayınca kafa olarak daha rahat hissederim. Ama bu kez bu strateji tutmadı. Çok denedim, değil 147 sayıyı on dakikanın altında toplamak, iki topu art arda sokmayı bile beceremedim. “Yeteneksizsin” diyenleri snooker masasına davet ederim. Kendi fotoğraflarını gösteririm.
Süreci tersten işletmeye karar verdim sonra. Önce poolda mükemmel olmayı, sonra snookera geçiş yapmayı planladım. Bakalım, hayırlısı olsun.
İlgilisine not: Sheffield Crucible Theatre’daki dünya şampiyonası bu sene 21 Nisan’da başlıyor.
