Süper Lig’de 7.haftayla birlikte biz de çok geride kaldık. Yenilgiyi her hafta bir bahaneyle önümüze koyanlar, taraftar desteği istemekten başka hiçbir çaba göstermeyerek hedefleri arasında ‘’başarı’’ sözcüğünün yer almadığını ispatladılar.
6.hafta Trabzon deplasmanında sergilediğimiz başarılı oyunun tek kaynağı şerefli Ankaragücü ruhudur ve alınan mağlubiyet Ziya Doğan’ın senelerdir bu sektörde olup bir türlü edinemediği tecrübesidir…
Bu hafta tribünleri tıklım tıklım dolduran, galibiyet hasretiyle yanıp tutuşan binlerce taraftarımız yine hezimete uğradı. Orduspor karşısında gösterdiğimiz etkisiz oyun sonucu yine elimiz boş, yüreklerimiz buruk döndük evlerimize… En sonunda bu takımın formasını giyme ayrıcalığına sahip olduğunun farkında olması gereken futbolcularımız da bütün özgüvenlerini yitirdiler. Bununla beraber bizler de umudumuzun son demlerini akıttık koca çınarımız uğruna…
Ama bu armaya ömürlerini, gönüllerini adayanlara bu haksızlığı yapanlar bunun bedelini er geç ödeyeceklerdir. Bütün takımlar her hafta güçlerine güç katarken biz geriye doğru sürükleniyoruz. Yüreklerimiz kanayarak elimizden gelen tek şey bir sonraki hafta için dua etmek oluyor. Artık isyan bayraklarımızı çektik tribün ayrımı yapmaksızın…
Bizim mabedimiz sizin rant kapınız değildir Sayın ‘’sözde beyfendiler’’(!) Bu zor günler; gece kulüplerinde localarda eğlenmekle, lüks restaurantlarda; kapalı kapılar ardında ‘’Ankaragücü’nü kurtarma ‘’ olarak adlandırdığınız yemeklerinizde kadeh tokuşturmakla atlatılmayacaktır.
Türkiye’nin Gücü olmuş bu takımı dibe çekmeye çalışan hiçkimseyi bizim Ankaragücü için çarpan yüreklerimiz asla affetmeyecek….
