GÖKÇEK, AYDIN. HEP BERABER GÖZÜNÜZ AYDIN

Ankaragücü, ligde tarihi 100 yılı aşan dört takımdan birisi olmasına rağmen yıllardır kötü yönetilen takımların en başında geliyor. “Onursal Başkan” diye kendi kendisine gelin güvey olan ak saçlı dede Cemal Aydın (ki bence cemali o kadar da aydın değil hatta kapkara) 13 seneden fazla takımın başında kalmasına rağmen hiçbir zaman takımın ilerlemesini ve hedef koymasını istememiştir. Hatta Ersun Yanal zamanında takım ilk beşe oynayacak durumdayken Ersun hocanın bu başarılı gidişatına ve transfer isteğine karşı çıkarak sinirlenip, “Bu kadar galibiyetle seneye hedefi ve masrafı çok olan bir kulüp oluşturup beni batıracak mısın?” diye sitemde bulunduğu söylenir.

Cemal Aydın, tribünlerde kendine yandaş taraftar grupları oluşturmuş ve o tribünleri kendi aleyhine slogan atan insanların üstüne yürütmüştür. Yıllarca başında kaldığı ve kendisini de onursal başkanı ilan ettiği bu kulübe hiçbir zaman yüksek hedefler oluşturmadığı gibi hedef olabilecek zamanlarda da önüne taş koymuştur. Takımın başında kaldığı süre içinde Afrika’dan gelen topçu anlamında Türkiye rekoru kırmış ve değeri 50.000 Euro etmeyecek adamları 800.000 Euro gibi maliyetlerle almış ve birçoğunu daha sezon başlamadan, hatta tek maç bile oynamadan geri yollamış; burada menajer, futbolcu ve yönetici arasında ne gibi olaylar geçtiği hep gizemli kalmıştır. Ayrıca kendisinin has adamı olan Kemal Ünsal da Türkiye’de hemen hemen her gizli kapaklı olayın içinde bulunmuş ve Serhat Ulueren’in sunduğu spor programlarında malzeme olup bize de utanç vermiştir.

Son dönemlerde ise yapılan kötü transferler ve sadece kendi kazancına yönelik atılan adımlar ve her sezon kümeye düşmemeye oynayan bir takım yapan Cemal Aydın, taraftarların yoğun protestoları üzerine istifa etmek zorunda kalmıştır. Ama sonuçta yine Ali-Cengiz oyunları ve küçük hesaplarla kulübü hiç istemediğimiz Melih Gökçek’e teslim etmiştir. Yapılan yine aklından ne hesaplar geçirdi bilinmez, kongrede hatalı karar alındığını bilmesine rağmen puslu havayı bekleyip kendi hırsı uğruna dava açılmasını sağlamış ve takımın ömrünü bitirene kadar bu davayı takip etmiştir. En kötüsü de dava sonuçlanıp Gökçekler gitmesine rağmen kendisinin aday olmayacağını duyurmuş, kısaca her şeyi berbat ederek Ankaragücü tarihine belki onursal değil ama “sorunsal başkan” olarak geçmiştir. Eğer Ankaragücü tarihe karışırsa bunun sorumlusu da Melih Gökçek değil Cemal Aydındır.

Cemal Aydın niye suçludur?

—Ankaragüçlü olduğunu söyleyen kendisidir.

—Kendisini onursal başkan ilan etmiştir.

—Takımın başından gitmemek için her şeyi deneyen kendisidir.

—Giderayak, kulübü Gökçekler’e bırakan, kulübü devrettiği insanları kıskanarak onlara davalar açıp anlaşma zeminine yanaşmayan ve her defasında konuyu daha da karmaşık hale getiren, sağda solda sözde Ankaragüçlü olduğunu söyleyen eski futbolcuları ve mahkeme takipçilerini destekleyen de kendisidir.

Ne ilginçtir ki Gökçekler’e dava açan iki kongre üyesi de, Cemal Aydın da, Şahin Ulu ve Hikmet Hancıoğlu da ortalıkta yoktur. Yönetime talip olan da yoktur. Şimdi sormak gerekiyor: Madem Gökçekler usulsüz ve hak etmedikleri bir yerdeydiler ve madem sizin de paranız pulunuz, gücünüz yoktu; 22 oy yeter sayısında 1 oy eksik oldu diye Ankaragücü’nü yakmak zorunlu muydu? Bu kulüp tarihten silinirse hiç vicdanınız sızlamayacak mı?

Gökçekler niye suçsuzdur?

Ankaraspor’un başındayken Ankaragücü’ne gol attıklarında Ankaragücü tribünlerine el-kol hareketi yapan, her defasında Ankaragücü taraftarına hakaret eden, içinde Ankaragücü kıskançlığı bulunan ve tribünlerde kendisine küfür eden bu camiayı bitirmeye yemin eden bir adama Ankaragücü başkanlığını altın tepside sunarsanız, o adam kulübü oğluna oyuncak da yapar, kendine tatmin malzemesi de… Zaten ilk iş olarak da taraftarla sorunlu ve Ankaragücü camiasını sevmeyen, eski taraftar anlayışını yok edip yerine kendisine uygun belediye çalışanlarından oluşan bir taraftar profili oluşturmak isteyen Ümit Özat’ı getirmiş ve bizi camiamızdaki en kötü hocayla muhatap etmiştir. Ama sonuç olarak Gökçek yönetimi de bu davayı kaybedeceğini bildiği halde kulübü kendine borçlandırmaya devam etmiş; kulüp erkenden önlem alınıp kurtarılabilecek konumdayken gerekli adımları atmamış; Sayın melih Gökçek, sırf hırsı uğruna ve Cemal Aydın’ın dediği olmasın diye Ankaragücü’nün amatör kümeye kadar düşmesini temenni edecek ve bundan büyük haz alacak kadar kendinden geçmiştir.

İçinde ufacık bir Ankaragücü sevgisi olmayan ve en kıskandığı, en tepkili olduğu bir kulübü adeta zorla teslim ettiğiniz adamın neyini suçlayayım? Öte yandan kendisini en büyük Ankaragüçlü sayan, taraftar istemediği halde kendisini onursal başkan ilan eden bir adam var ve bu adam kendi elleriyle kulübü sebebi bilinmez bir biçimde Melih Gökçek’e teslim ediyor ve sonra da durum bu hale geliyor. Hiç kimse kusura bakmasın, en büyük suçlu Cemal Aydın’dır. Melih Gökçek, Ankaragücü sevgisi olmayan bir insan olduğu için ben kendisinde bir suç bulamam. Kaldı ki Cemal Aydın’ın Ankaragücü sevgisinin de sorgulanması gerekir. Bu sevgi, sarı-lacivert renklere mi yoksa üstünde Atatürk resmi olan mor renklere mi?

Sonuç olarak bu takım, Pazar günü oynadığı maç ile kümede kalamayacağını belli etmiş ve beklentileri bitirmiştir. Bir futbolcu çok kaliteli olmayabilir ama mücadele etmeme lüksüne sahip değildir. Tisdell ve Rajnoch dışında bu takımda amatör ruhlu futbolcu ne yazık ki yoktur. Murat Duruer, Turgut, Serdar, Aydın, Ediz ve diğerleri… Birçok futbolcu bu anlayışla bırakın Ankaragücü’nü, 3. Ligde bile zor oynar. Bu takım bu sezon düşer. O yüzden şimdiden gelecek sezonun takımı hocasıyla birlikte oluşturulmalı ve hiç olmazsa alt lige hazır girilmelidir.

Biliyorum umutsuz bir yazı oldu ama ne yazık ki daha çok üzülmenin faydası yok, gerçekleri görmek ve alışmak lazım.

Yüz yıllık camiayı kepaze eden, kardeşi kardeşe düşüren, düşmanlarımızı bize kıs kıs güldüren, hırsları ve ihtiraslarına yenik düşen bu iki insan için ne diyebilirim ki? Melih Gökçek ve Cemal Aydın, her ikinizin de gözünüz AYDIN! Bu camia değil Bank Asya’ya, Bank Afrika’ya düşse tekrar kendini toparlar ama Allah size acısın! O kadar çok beddua aldınız ki…

Yazarın Diğer Yazıları