Yüz yıllık kulübü ele geçirme kavgası sürüyor. Bir tarafta kulübü mali sıkıntıya sokanlar, diğer tarafta kurtarıcı olarak gelip elini cebine sokmayanlar.
Önce eski yönetime sormak lazım; gelipte ne yapacaksınız, siz sıranızı savmadınızmı ?
Sonrada yeni yönetime sormak lazım; böyle kulüp yönetmeyi nereden öğrendiniz ?
Kulübün uçan kuşa borcu olduğunu bilmeyen yoktu, siz yenimi gördünüz ?
Çalışanına ödeme yapmayan bir kurumun başarılı üretim yapma ihtimali varmıdır ?
Dünyanın her yerinde, başarısız kulübün yönetimi istifaya davet edilir. Sayın Melih Gökçek her türlü olumsuz gidişe rağmen dikensiz gül bahçesi bekliyor. Buna hakkı yok.
Kendi çalışanı ile ağız dalaşına giren yöneticimi ararsın, evine icra gelen futbolcudan kendisini yırtmasını bekleyen başkanmı ararsın, tekmili birden bu kulüpte...
Onbir aydır maaş alamadığı halde işine devam ettiğini söyleyen teknik direktörde burada. Sanki normal birşeymiş gibi, bir özveri modeliymiş gibi ortaya dökmede bize özgü bir model oldu.
Niye hukuk yolları denenmez ve zamanında tedbir alınmaz, hayret verici bir durum.
Taraftar kime inanacağına şaşırmış durumda. Doğal olarak birilerine güvenmek istiyor. Ancak ortada malesef böyle bir ışık yok.
Ahmet Gökçek, çalışana olan ödemelerde aksama olduğunu doğruluyor. “Zorunlu ödemeler önceliği aldı” diyor. Kulübün devamlılığını sağlayacak birinci kuvvet insan faktörüdür.
Bu husus nasıl görmezden gelinebilir ?
“Çalışana teri kurumadan emeğinin karşılığını ödeyeceksin” sözü demekki boşuna söylenmiş.
Eğer Melih Gökçek bu kulübü elinde tutmak istiyorsa, başta oğlu olmak üzere bu acemi yönetim kadrosunu en kısa zamanda değiştirmelidir.
Şimdiye kadar Ankara sporuna tesis yönünden yaptıklarını övdük. Ankara için yaptıklarınıda her platformda övmeye devam ediyoruz. Ancak sportif başarı bu şekilde gelmez.
Galatasaray ve Fenerbahçe maçları sakın ola yönetimi yanıltmasın. O maçlarda futbolcular kendi kariyerleri için oynadılar. Bundan sonrası için ise “ne kadar ekmek o kadar köfte” kuralı geçerlidir.
Ankaragücü’nün tek sahibi taraftardır. Onunda kimsenin adamı olmaya hakkı yoktur. Bayrağı kim yukarı kaldıracaksa onun peşinden gidilmelidir. Bu sıkıntıdan ancak bu şekilde çıkılır.
Site İçi Arama
