Kulüpte bu kadar sıkıntı varken maç yazısı yazmak gerçekten çok zor bir durum… Yönetim ile ilgili kongre iptal kararının gündeme gelmesi, futbolcuların para alamamasının gündeme düşmesi, takım kaptanının kadro dışı bırakılması ve hezimetle sonuçlanan bir Bursaspor maçının ardından Eskişehirspor maçına çıktık.
Her zaman olduğu gibi bu maça da ideal kadrosu ile çıkamadı takım. Defansın sağ tarafında Uğur yine yoktu. Orta sahada takımın beyni olan Sapara, sol kanatta Özgür ve yine vurucu silahımız Vittek sakat olduklarından oynayamadılar. Ankaragücü bu defansın sağ tarafına mutlaka bir çözüm bulmalı, yoksa buradan çok sıkıntı çeker. Uğur dışında burada oynayan Hanefi ve Güven de yetersiz ve güçsüz kalıyorlar. Uğur da iki maç var dört maç yok!
Maça gelince… Senecky yaptığı iki süper kurtarışla kendi ilk puanını kazandırmıştır. Hep derim: “İyi kaleci; refleksleri, yer tutuşu vs. iyi olan kaleci değildir. Maç kurtaran, puan alan kalecidir!” Umarım Senecky bu maçtaki oyununu tüm sezona yayar.
Defansın sağ tarafı tat vermezken sol tarafta Klukowski vasattı. Göbekte ise bir kez kademe bozuldu; onda da Batuhan’ın kafasını önce Senecky, sonra direk kurtardı.
Orta sahada Theo istikrarlı devam ederken, Adem’i diğer maçlara oranla daha istekli buldum. Güven her zamanki gibi çok koştu. Ama Murat Duruer yine vasattı.
İleride Sestak geçen maçlara göre daha durgun iken Metin ise elinden geldiği kadar tehlike yaratmaya çalıştı.
İki takımın da çok etkili olamadığı, ama Eskişehirspor’un gol pozisyonuna daha çok yaklaştığı ve deplasman seyircisinin de stada alınmadığı sönük bir maç oldu. Maçın kendi vasatlığı gibi skoru da 0–0 bitti. Buradan tek kazanç çıkarılacak olursa Ankaragücü Senecky’i kazandı diyebiliriz. Bunun dışında iki takımı da beğenmedim.
