Ankaragücü için her açıdan çok önemli bir maçtı. İlk iki iç saha maçını seyircisiz oynamış, sahasında hiç galibiyet alamamış ve geçen hafta hezimete uğramış bir takım olarak ilk kez taraftarlarının önüne çıktı sarı-lacivertliler. Ayrıca herkesin bildiği ama kimsenin çok dillendirmediği taraftarlar arasındaki soğukluk da eklenince bu maçtan galibiyet dışında bir sonuç ile ayrılmak büyük sıkıntılara yol açacaktı. Büyük bir ihtimalle Ümit Özat’ın ipi bile çekilecekti.
İşte böyle bir ortamda maça başladı Ankara’nın güzide ekibi. Kadroyu görünce açıkçası şaşırdım. Geride tam formunu yakalayamayan Uğur’un yerine Güven, orta sahada hocanın asla vazgeçemediği ama benim hırsı dışında oyuna katkı olarak çok da beğenmediğim Hürriyet yerine Theo ve yanında Adem ilk 11’deydi. Ayrıca Mehmet Çakır’ın ilk 18’de bulunmaması da taraftara sürpriz olurken, Gabriç de ilk kez görücüye çıkmıştı.
Oyunun ilk yarısında çok kötü ve isteksiz bir Ankaragücü varken, galibiyeti daha çok isteyen ve daha organize bir Kasımpaşa seyrettik. Her maçta olduğu gibi kalemizde her yan top tehlike yarattı. Bence ne stoperlerimiz ne de kalecimiz tam anlamı ile yan toplara çalışmamışlar. Maçın ortalarında sol tarafta aksayan ve kondisyonu eksik olan Gabriç, hoca tarafından alınarak yerine Özgür dâhil edildi. Açıkçası ben ilk 30 dakikalık bölümü seyrederken bu maçtan üç puan almamızın çok zor olacağını düşündüm. Ankaragücü’nün golüne kadar Kasımpaşa’nın beş net gol pozisyonu var ki bunların çoğu yan top… Ankaragücü’nün ise Vittek ile yakaladığı tek pozisyon var. Ama ne olduysa 45. dakikada Kasımpaşa’nın gol için yüklendiği bir dakikada oldu. Gelişen ani atakta Vittek’in güzel hareketi sonrası vurduğu topun dönüşünde Metin Akan’ın belki kendisinin de inanamayacağı bir kafa vuruşuyla attığı gol Ankaragücü’nün ilk yarıyı 1–0 önde kapatmasını sağladı. İlerleyen dakikalarda Sapara’nın düşürülmesi ve kırmızı kart ile 10 kişi kalan ve aynı esnada frikikten ikinci golü yiyen Kasımpaşa üçüncü golü de kendi kalesine atınca oyundan iyice koptu. Ama ne ilginçtir ki Kasımpaşa’nın dokuz kişi ile oynadığı bölümde topu direkten döndü. Ankaragücü ise futbol oynamak yerine Brezilya şov yapmaya kalkınca tarihi bir farkı da kaçırdı. Atılan her golün ve averajın çok önemli olduğu bir ligde rakibini dokuz kişi yakalamışken oyunu laubali bir şekilde oynamak ve tabir-i caizse 3-0’a yatmak gerçekten utanç vericiydi. Taraftarlarının karşısına ilk kez çıkan bir takımın bu maçta tarihi bir skor elde etmesi işten bile değilken futbolcular oyunu bıraktı ve bu da yetmezmiş gibi iki de pozisyon verdiler. Ben bir ara acaba yeni bir kardeş kulüp mü edindik diye düşündüm.
Maçın değerlendirmesine gelince…
Maçın artıları:
-Hanefi ve Rajnoch, Aydın ve Zewlakow’dan daha iyiydi.
-Taraftarlar, destek açısından tribünde olumlu işler yaptı.
-Ümit Özat, ilk kez taraftar için maç sonu açıklamalarında güzel kelimeler kullandı.
-Özden, yan toplarda zayıf olmasına rağmen yaptığı kritik kurtarışlar ile maçın dönmesine sebep oldu ve biraz daha güven aşıladı.
-Ümit Özat, ilk kez Hürriyet’siz oynadı ve kendini bu konuda aşmış oldu.
-Genç bir yetenek olduğu söylenen Theo bence güzel bir oyun çıkardı .
-Sapara, Sapara gibi oynadı.
Maçın eksileri ise:
-Kombine bilet çıkmadı.
-Bence çok iyi bir stoperimiz yok.
-Her ne kadar Güven mecburiyetten sağ bek olarak oynuyorsa da bu alanda çok güvenilir değil. Bu bölgede de eksik var.
-Klukowski’nin ileriye katkısı çok fazla olmuyor.
-Orta sahada oyunu yönlendirecek ve ileriye dönük oynayacak adam eksikliği devam ediyor.
-Vittek ve Gabriç tam olarak hala hazır değil.
-Sakatların çok olması ve hala 5–6 futbolcunun takıma katılamaması sıkıntı yaratıyor.
-Her ne kadar bu maçta tribünler birlik içinde olsa bile Gecekondu tribünü ve diğer tribünlerin bir araya getirilmesi için yönetimden hala anlamlı bir girişim yok.
Sonuç olarak, bu maçta alınan galibiyet şu anki kaotik ortama ilaç gibi geldi. Fakat yönetim, alınacak kötü bir sonuçta her şeyin kötüye gidebileceğini düşünerek bir an önce taraftar liderlerini toplayıp bütünleşmeyi sağlamalıdır. Bu galibiyet için söylenebilecek en güzel şey: “Kasımpaşa sen çok yaşa!” olsa gerek…
