Ankaragücü’nün “gerçek” teknik direktörü sayın Ümit Özat, geçen haftaki demeçlerinden birisinde ne demişti?
“Takımda taşlar yerine oturmaya başlıyor. Son üç maçta gol yememeyi öğrendik. Üç maçta 9 gol yiyen takım artık istikrarlı oynuyor. Takım savunmasını daha iyi yapıyoruz.”
Sayın Özat’ın sözünü ettiği üç maç, Diyarbakırspor ve Bursapor ile iç sahada, Manisaspor ile de deplasmanda oynananlardı. Ankaragücü, bu maçlarda gol yememişti. Ancak “gol yememeyi öğrendiği” için değil, rakiplerinin beceriksizliği nedeniyle bu “başarıyı” göstermişti! Futboldan anlayanların gördüğü gerçek, ne yazık ki, sayın Özat’ın söylediği gibi değildi.
“BU HOCALAR BİZİ KANDIRIYOR”
İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile deplasmanda oynanan maçın 30. dakikasında yediği gol de, Ankaragücü’nün bırakın “gol yememeyi öğrenmesini” sahada dağılımı bile bilmediğini gösterdi.
TRT’den özet görüntüleri izlerken, Ankaragücü’nün yediği golü görünce, ilk aklımdan geçen, “Bu hocalar, Ankaragücü yönetimini ve bizleri kandırıyor” oldu. “Kağıt üzerindeki” teknik direktör sayın Roger Lemerre de, bu üç maçtan sonra hep gerçekleri saptıran açıklamalar yapmıştı.
“İYİ” TAKIM, DEPLASMANDA BU POZİSYONU VERMEZ
Hiçbir “iyi” takım, deplasmanda, “rakibin kaleci ile karşı karşıya kalması” pozisyonuna düşmez. Deplasmanda oynayan takım, öncelikle gol yememeyi düşünür, savunmasını sağlam tutar. Eğer, siz Real Madrid, Barcelona, İnter gibi 100 milyonlarca euroluk bütçelere ve kadrolara sahipseniz, en azından Türkiye Ligi'nde Fenerbahçe iseniz, rakip kaç tane gol atarsa atsın, ben fazlasını atar maçı kazanırım düşüncesiyle atak yaparsınız, kontratak yediğinizde de rakip futbolcu kaleciniz ile karşı karşıya kalabilir. Büyük takımlar, buna da izin vermezler aslında.
NEREDE DURACAKLARINI BİLE BİLMİYORLAR
Ankaragücü, maçın 30. dakikasında atak yapıyor. 8 futbol rakip kaleye yükleniyor. İstanbul ekibinin defansı topu çıkartıyor, Tum, kendi sahasının ortalarında buluştuğu topu İskender’e atıyor. Bu sırada, Ankaragüçlü bir futbolcu Thum’a baskı yapmak üzere “öylesine” gidiyor. Defansın en sonunda yer alan futbolcu da, arkadaşını, bir gölge gibi takip ediyor. İskender, tek başına ceza sahasına doğru gidiyor. Düzgün bir şekilde önüne alamadığı top, çapraza doğru açılıyor ancak Ankaragücü takımından kimse gelmediği için, bu savrukluğuna rağmen, meşin yuvarlağı kaleci Serkan’ın üzerinden golü atıyor. Serkan da, vücudunu genişleterek çıkacak yerde, yumruk gibi toparlanıyor ve topun rahatça kaleye doğru geçmesine olanak tanıyor. Yani O da takım arkadaşlarının hatasına eşlik ediyor, hatalı çıkıyor ve golü yiyor.
“SALDIM ÇAYIRA, MEVLAM KAYIRA” TAKTİĞİ
Açıkça görülüyor ki, bu takımın ne maç ne de lig stratejisi var. İstanbul deplasmanında en azından bir puan stratejisi olan takım bu golü yemezdi. Ankaragücü takımı, “Saldım çayıra, Mevlam kayıra” taktiği ile oynuyor.
Sanırsınız ki, Ankaragücü için ölüm kalım maçı. Maçın son dakikaları ve herkes gol atmaya çalışıyor. Böyle bir pozisyonda rakip takım kontratak yakalıyor ve kaleci ile karşı karşıya kalarak golü atıyor.
SAYIN ÖZAT, BU SÖZLERE KARNIMIZ TOK
Sayın Özat’a, “Büyük lokma ye ancak büyük söz etme” sözünü hatırlatalım. İşinizi iyi yapmaya çalıştığınızı biliyorum. Ancak lütfen “kendinizi akıllı, milleti aptal” olarak düşünmeyin. “Gol yememeyi öğrendik” falan sözlerine siz inanabilirsiniz, ancak biz kanmıyoruz. Bu tür “ucuz” söz oyunlarına “karnımız tok.” Bilginiz olsun.
