Yazı başlığımız biraz tuhaf, futbolda böyle terim yok diyeceksiniz;
Yoksa Barça’lı ETO Türkiye’ye mi transfer ediliyor diye düşüneceksiniz.
Futbol maçlarına ara verilmişken, stresten biraz uzak duralım anıları canlandıralım dedik.
Futbolun içinde yaşayanlar, gayet iyi bilirler, iyi anılar vardır, stresli dönemler vardır, hele hele yönetici iseniz biraz daha zordur. Bizde anılarımızdan birini aktaralım istedik.
Yıl 1993 Gençlerbirliği yöneticilik dönemimde o zaman alt yapı sorumlusuyum. Kulüpte istiyoruz ki bir şeyler yapalım. Ligde kötü günler yaşamayalım, düşme korkusu olmasın içimizde. Yönetimdeki arkadaşlarımız görev yaparken, gözlerinin içi gülüyor, pırıl pırıl, kimisi proje geliştiriyor, kimisi maddi kaynak nasıl yaratırız diye kafayı yoruyor. Kulüpte sorun çok. Sporcunun beslenmesi, sağlığı, kampı, alt yapısı, tesisler vb...
Deplasmana gidilirken her yönetici bir maç masrafını üstleniyordu yöneticiliğin birinci şartı buydu o zaman. Masrafı yüklenen arkadaş, hangi otobüs firması ile anlaşırsa o firma ile futbolcular ve teknik ekip götürülürdü deplasmana; kimi zaman Çankırı Turizm kimi zaman Mersin Seyahat, bazense Kırşehir Turizm götürüyordu deplasmana. Varan, Ulusoy ise mümkün değil, çünkü fiyat bu firmalardan 3 misli yüksekti. O sezonu öyle böyle kiralık otobüslerle bitirdik, transferde oyuncu satışından kulüp bir hayli para kazandı o sezon, üstelik Türkiye ligini Fenerbahçe’nin arkasından 5. tamamlayarak, 1 puan farkıyla UEFA’yı kaçırdık.
Kulüpte geçmişte yöneticilik yapan banka genel müdürümüz "kulüp paralarını bize yatırın biz size yeni MAN otobüs hediye edelim" dedi ve kulüp menfaatine olan öneriydi bu, anlaşmayla yeni otobüs kulübe geldi.
Tecrübeli şoförümüz Mustafa’ya teslim edildi. Aradan 2 ay geçince bir gün yönetim toplantısında, başkan gündeme ilişkin bir teklifim var dedi;
"Bu otobüsü satalım! Parayı R E P O ya yatıralım, masraflar ağır" dedi.
Sonradan birkaç arkadaşımız daha başkana bu yönde destek verdiler, daha sonra başkanımızda REPO yönünden karar alınacağından emin bir şekilde, "bu konuda başka söz alacak var mı" deyince; alt yapı sorumlusu olarak görüş belirteceğimi ifade ettim.
Nedenlerini ise, Profesyonel Takım için kullanılan aracın, çok kıymetli değeri milyarlara varan oyuncuları taşıdığını, insan hayatının söz konusu olduğunu, rahat seyahat etmeleri gerektiğini, kiraladığımız araçlardaki şoförleri kontrol edemeyeceğimizi, beklide alkol alabileceğini, aracın bakımı var mı yok mu; yoksa bizi yolda mı bırakır, bakımı ile ilgili bilgimiz olmadığı için risk taşıdığını falan anlattım. Yönetici arkadaşların bazılarda satılmama yönünde görüş bildirince iş yönetimde kilitlendi ve satanlar satmayanlar diye başkan "En iyisi biz oylayalım" dedi.
11-8 satılmaması yönünde karar çıkınca, İlhan Başkan sert bir ifadeyle "tamamdır, satmıyoruz" dedi ve "konuyu kapatıyorum" dedi. Halen o otobüs gidiyor, geliyor, merak ediyorum, Başkan şimdiki oylamalara epey ara verdi galiba, birilerde söz alsa!
Şimdi de bir otobüs hikayesi bizim Eskişehir’de çıktı, medya konuyu her gün tartışıyor, yeni alınacak deplasman otobüsü için anlaşılan bizim Es-Es başkanı projeyi kulüp yönetim bütçesine göre değil, E T O’ (Eskişehir Ticaret Odası)ya sarmaya çalışıyor, E T O başkanı Harun KARACAN bu işe bir türlü yanaşmıyor, köşeye sıkıştırılıyor bakalım bu işten sıyrılabilecek mi?
Bakıyorsun bizim Başkan birde Barcelona’dan ETO’nun transferi için bir sponsor bulursa hiç şaşırmayın.
.
Ah şu başkanların biraz eli cebine gitse her şey daha güzel olacak…
