YİTİK
Dünyanın en zor işidir, kaybettiklerimizin ardından bir şeyler yazmak…
Hele bu, Devrim Sağıroğlu gibi zor bir insan ise…
Bilirsin ki, bu son vedadır. Bir el sıkışma, sarılıp kucaklaşma olmayacaktır artık…
Gazetecilik mesleğimin tam ortasında kesişti yollarımız. Kısa süreli Fotospor maceramın sebebi idi.
Sonrasında yollarımız bir kez daha, ancak uzun süreli çakıştı. Hürriyet birlikteliği tam 10 yıl sürdü.
İyi gazeteciydi, iyi insandı… Haksızlığa dayanamaz, kavgadan kaçmaz, bunun bedelini de “Huysuz” yaftası ile öderdi.
1989 Ağustos’unda başlayıp, çeşitli aralıklarla süren ve de 2004 Ağustos’unda sonlanan dönemde çok şey paylaştık. Tartışmalarımız da oldu ama birbirimize her sabah “Günaydın” demeyi başardık.
Bu süreçte Devrim Ağabey’den çok şey öğrendim.
Umutsuzluğa kapıldığımda ve hatta yenildiğimi düşündüğümde, onun Özkan Sümer’in milli takıma vedasının ardından yazdığı Yitik başlıklı ünlü yazısı okuyup, güç aldım.
Kavgaları, şakaları; iyilikleri, huysuzlukları; yaptıkları ve de yapamadıklarıyla gerçek bir insandı Devrim Sağıroğlu… Birçoğumuzun olmayı başaramadığı kadar gerçek…
Yaşadı, görülesi bir iz bıraktı ve gitti.
Hakkını helal et Devrim Ağabey…
Işıklar içinde yat…
