ARDA ÇAKMAK: İLHAN BEY YAŞASA AĞZINA GELENİ SÖYLERDİ.

Gençlerbirliği’ni bugünlere getiren ‘İlhan Cavcav ruhu’dur. Biz Murat Cavcav ile Rahmetli’den aldığımız bayrağı yukarıya taşımak için yola çıktık, olmadı. Şimdi ben kazanırsam ‘Cavcav dönemi’ sona ermeyecek, aksine, Gençlerbirliği yeniden ‘o ruha’ dönecek.

Ben Gençlerbirliği küme düşmeyecek diyorum. Öyle olmasını istiyorum. Biz bu kulübü karşılıksız sevdik. Süper Lig’de değil, Bölgesel Amatör Lig’de bile olsa sevgimiz, bağlılığımız değişmez. Biz, Gençlerbirliği’nin neferiyiz. Hangi ligde olursa olsun, adayım

Arkadaşlarım, tuttukları takımlarla şampiyonluk yaşadılar. Ben hiç yaşamadım. 10 yaşımdan beri bu kulübün parçasıyım. Yani; Kaybetmekten korksaydım, Gençlerbirliği’ni tutmazdım. Bizim hiç şampiyonluk iddiamız olmadı ama hiç de kötü anılmadık.

‘Gençlerbirliği tutulur. Çünkü hep iyi anıldık’

Siz nasıl Gençlerbirliği taraftarı oldunuz? Bir genç neden Gençlerbirliği’ni tutmalı?

Babam, Gençlerbirliği’nde yöneticiydi. Beni 10 yaşımda maça götürdü. O günden beri hiç başka bir takımı tutmadım. Gençlerbirliği ‘kolej havasının egemen’ olduğu bir kulüp. Bu en hoşuma giden yönüdür. Altyapısı vardı, örnekti. Belki hiçbir zaman şampiyonluk iddiası olmadı, ama hiçbir zaman da kötü örnek olmadı. Hep iyi anıldı bu kulüp. Beni etkileyen şey buydu. İleride, şunu diyeceğiz annelere babalara; “Yanınızda çocuğunuzu getirdiğiniz zaman 1 yıllık kombine 1 lira...” Böylece, 8-10 yaşındaki çocuklara Gençlerbirliği sevgisini aşılayacağız. Siz o çocuklara bu duyguyu 
geçirirseniz, onlar büyüdüğünde kombineleriniz 100 lira olsa da gelir, 200 lira olsa da. Biz bu sevgiyi; okul okul, mahalle mahalle gezerek anlatacağız.

‘Kaybetmekten korksak Gençlerbirlikli olmazdık’

Diyelim ki kaybettiniz seçimi... Ne yapacaksınız?

Arkadaşlarım, tuttukları takımlarla şampiyonluk yaşadılar. Ben hiç yaşamadım. Bunu şu nedenle söylüyorum; Kaybetmekten korksaydım, Gençlerbirliği’ni tutmazdım. Kongrede kazanırız, kaybederiz. Biz her şartta, her zaman Gençlerbirliği’nin neferi olmaya devam edeceğiz. 30 senedir bırakmadık, bundan sonra neden bırakalım! Şu an yapılması gereken, Gençlerbirliği’ni bu
durumdan kurtarmak. Bunun için ne destek gerekiyorsa, yapmalıyız. Mesela taraftarımız... Gitsinler maçlara, son gün son ana desteklesinler Gençlerbirliği’ni. Önce takımımız kurtulsun, sonra bizler hesap sorarız, hesap veririz. Bir aile ortamında hesabımızı görürüz.

İlhan Cavcav’ı kaybettik. Onun yerini doldurmak kolay değil. Ardından Rahmetli’nin oğlu Murat Cavcav geldi. Beraberdiniz, neden ayrıldınız?

İlhan Bey, vefatından bir gün önce kulübe geldi. “Sağlık olarak iyi hissetmiyorum. Başkanvekilliğine Murat’ı getirmek istiyorum. Ben babalık, Murat koşturma işlerini yapsın. Yönetim olarak desteğinizi istiyorum” dedi. İlhan bey böyle bir şey talep ediyorsa, bize de kabul etmek düşer tabii ki. Talihsizliğimiz şu oldu: İlhan Bey, bu toplantının gecesinde komaya girdi, 30 saat sonra da kaybettik. Yani Murat Cavcav, babasıyla hiç çalışamadı. Vefatın ardından kongreye gitmemiz lazımdı. Murat Cavcav, başkanlık istiyordu. Biz de İlhan Bey’in vasiyetine sahip çıktık. Murat Bey’in etrafında birleştik. Yönetime girdik. Sonsuz destek verdik. Başkan seçildi. Türk Futbolu’nun bir hastalığı var; bu hastalığı Ordu’da, Gaziantep’te, Eskişehir’de, Mersin’de gördük. Hepsi bu hastalık yüzünden geriye gittiler. Bu hastalık şu: Bir takım insanlar, Başkan’ın etrafını çeviriyor. O kulübü sevenlerin (Gençlerbirliği’nde de bizim gibileri) Başkan’a erişimini kısıtlıyorlar ve Başkan’ı yönlendirmeye başlıyorlar. Murat Bey’deki sıkıntı da bu. Biz bu nedenle yollarımızı ayırdık. En büyük yönlendirmeler transferler konusunda oldu. Murat Bey döneminde 26-27 transfer yapıldı. Bizim bütçemizin çok üstünde, asla o paraları etmeyecek bir dünya oyuncu alındı. Çok ciddi paralar harcandı.

‘2. ligden adama imza parası verdik’

Nedir bu transferler kısaca?

Murat Bey 14 aydır Başkan. Tüm transferlerin Başkan’ın bilgisi dahilinde olduğunu biliyorum. Belli menacerler kulübe girip çıkıyorlar. Mesela Jailton diye bir oyuncu aldık, Çin 2. Ligi’nden. 100 bin Euro imza parası verdik. 350 bin Euro peşinat, 350 bin Euro yıllık, artı 100 bin Euro da menacerlik ücreti... Toplamda 1 milyon 300 bin Euro’ya mal oldu. 2. Lig’den Samsunspor’dan N’Diaye diye bir oyuncu aldık. 100 ya da 120 bin Euro imza parası verdik! 17 bin 500 Euro peşinat, 175 bin Euro da ödüyoruz. Şu an takımda 15 yabancı olduğu için, Etlik Tesisleri’nde idman yapıyor. Daha çok var bildiğimiz. Bunları alt alta yazarsanız, 26-27 futbolcunun maliyeti ortada. Bugün ‘satıyorum’ deseniz, aldığınız fiyatı karşılamak bir tarafa, talibi çıkar mı, bilmiyorum? Bir tek Sessegnon var, ona verilen para da helali hoş olsun. Bir de Hopf var, o artık kulübün evladı.

İlhan Cavcav sağken, Gençlerbirliği ülkede borcu olmayan tek kulüptü. Şu anki mali tablo nedir?

Murat Bey’in Başkan seçildiği kongrede resmi kayıtlar var. 52 milyon Euro’su vadeli hesapta, 4 milyon Euro’su günlük hesapta olmak üzere nakit paramız vardı. 14 milyon Euro da Galatasaray’dan Ahmet Çalık, Bursaspor’dan Stancu ve transferlerden alınacak paralar vardı. Bursa’nın çekleri biz yönetimdeyken tahsil edildi. Galatasaray’dan da yüzde 70’i alınmıştı. Özetle 70 milyon Euro artıdaydı kulüp. Ayrıca Federasyon’dan, yayıncı kuruluştan gelen paralar var bir de. Biz Ekim’de istifa ettiğimizde, para 19 milyon Euro’ya düşmüştü. Şu an bu rakamın 3-4 milyon Euro’ya indiği söyleniyor. En fazla bir kaç ay daha maaş ödeyecek parası kaldı yani Gençlerbirliği’nin.

‘İlhan Bey yaşasa ağzına geleni söylerdi’

Başkanlığa adaysınız ve rakibiniz İlhan Cavcav’ın oğlu Murat Cavcav... Siz bu kongreyi kazandığınızda Gençlerbirliği’nde Cavcav dönemi sona mı erecek?

İlhan Cavcav yaşasaydı ilk önce bize kızardı, Murat Cavcav’ın yaptığı hatalardan dolayı. Murat Cavcav’a da ayrıca kızardı zaten, kulübü bu hale getirdiği için. Bir gün fabrikasına gitmiştim Rahmetli’nin. Kulübün 40 milyon TL civarı parası vardı. Bankalarla, vadeli hesaptan 700 lira fazladan alabilmek için 45 dakika pazarlık etti. İlhan Bey böyle yapardı. Gençlerbirliği’nin parasının 1 kuruşunu bile korurdu. Gençlerbirliği’ni bugünlere getiren ‘İlhan Cavcav ruhu’dur. Gençlerbirliği’ni markalaştıran ‘İlhan Cavcav’ın amatör ruhu’dur. İlhan Cavcav, Türkiye’ye örnek olmuş bir
kulüp başkanıdır. Biz Murat Cavcav ile birlikte Rahmetli’den aldığımız bayrağı daha yukarıya taşımak için yola çıktık, olmadı. Şimdi ben kazanırsam Gençlerbirliği’nde ‘Cavcav dönemi’ sona
ermeyecek, tam aksine, Gençlerbirliği yeniden ‘İlhan Cavcav ruhu’na dönecek. Biz, ‘İlhan Cavcav ruhu’nu yeniden ayağa kaldırmak için adayız.

Mali tablo kötü, sportif tablo da öyle... Ya Gençlerbirliği düşerse?

Ben Gençlerbirliği küme düşmeyecek diyorum. Öyle istiyorum. Gençlerbirliği kültürüne inanıyorum. Süper Lig’de 4 Büyük’ten sonra en fazla bulunmuş kulübüz. Mali tablo gibi sportif tablo da kötü, biliyoruz. Fakat şunu da söyleyelim: Biz Gençlerbirliği’ni karşılıksız sevdik. Süper Lig’de değil, Bölgesel Amatör Lig’de bile olsa sevgimiz, bağlılığımız değişmez. Biz, bu kulübün neferiyiz.

Hangi ligde olursa olsun, adayım. Çünkü ‘İlhan Cavcav ruhu’yla yaşayan Gençlerbirliği’ni geri getirmeye talibim.

Rahmetli’nin kemikleri sızlıyordur şu an...

Yaşasa, hem Murat Bey’e hem bize ağzına geleni söylerdi.

‘70 milyon TL ile aldıysak 1 TL fazlayla bırakacağız’

En büyük reformunuz ne olacak?

Şeffaflık... Kulübün internet sitesine, haftalık bilanço koyacağız. Kasamızda kaç para var, kime borçluyuz, kimden alacaklıyız, herkes görecek. 1 bardak su alınsa bile günlük yayınlanacak. Biz,
Gençlerbirliği’nin 1 lirası varsa onu 2 lira yapmak istiyoruz. İkincisi, bilançomuzu eşit bırakacağız. Yani 70 milyon TL artı ile devraldıysak, en az 70 milyon 1 TL ile bırakıp gideceğiz. Öyle, “70
milyonumuz vardı, 3 milyona düştü” deyip çekip gitmek yok. Kulübün parası düşmüş ise mevcut yönetim bu farkı karşılayacak. Bu durumu, tüzük değişikliği ile yasal hale getireceğiz. Yani sadece biz değil, bizden sonra gelenler de böyle davranmak zorunda kalacak. Avrupa’da böyle olan kulüpler var. Biz de Türkiye’ye örnek olacağız.

‘6 milyondan 20 genç bulamıyorsak, gidelim’

Peki ya o meşhur Gençler altyapısı?

Bu kulübün ilk yıllarında Ankara’nın nüfusu 2.5 milyondu. Bugün 6 milyon... 6 milyondan 20 genç çıkartamıyorsak, bırakalım gidelim bu işi. Gençlerbirliği Altyapısı’nın o eski günlerine dönmesi
için tesisler yapılmalı. 20 sene önce Rahmetli’nin yaptığı tesisler yetmiyor artık. Her belediyeye gideceğiz, futbol okulu açmak için. Gençlerbirliği’nden yetişmiş yüzlerce eski futbolcu, lisanslı
hocalarımız var. Artık Altındağ’dan Mamak’tan sporcular Beştepe’ye gelmeyecek; Gençlerbirliği oralara gidecek. Bakın bugün bir Ahmet bir Uğur kaldı altyapıdan. Keşke 10 tane olsa bu çocuklar.

Zafer Büyükavcı