ATİNA’DA STOCKHOLM SENDROMU

Otelden telefon geldi mi bilinmez ama kale arkasında ısınan oyunculardan biri kenara çağrılıyor. Gol atmaya namzet bir isim. Belki de daha önce konuşuldu bu; “Olur ya maç 80’e dek eşitlikle geçilir, hemen ona başvurun.” Kendisi daha önce epik dokunuşlara imza atmış. Buna rağmen kendisini ispat etme derdinde yeni yurdunda. Beklentiler yüksek, o da bunu biliyor…

Edgar Allen Poe da celladına âşıktı belli ki;

“Kalemin yoksa al, benim artık ihtiyacım olmayacak.

Zaten sen de bir daha kullanmazsın.

Ya kıyamazsın dokunmaya, ya da kırarsın.”

Poe yazdığında bu dizeleri “Stockholm Sendromu”nun daha adı konmamıştı o zamanlar. Konduğu olayda ise şunlar yaşanmıştı: İsveç’te bir adam banka soymaya karar verdi. 1973’ü gösterirken takvim yaprakları Stockholm’de altı gün boyunca birkaç kişiyi rehin aldı. Daha sonra yakalandı bu şahıs. Ama olan olmuştu. Kadın rehinelerden biri soyguncuya âşık oldu. Onu savundu. Hatta o dönemde nişanlısı olduğu adamı terk etti. Başarısız soyguncuyu hapisten çıkana dek bekleme kararı aldı.