ARMSTRONG: HİÇBİR DÖNEM TEMİZ DEĞİLDİ

Cyclingnews.com'da yayınlanan röportaj şu şekilde:

Soru: İtirafınız üzerine ailenizin tepkisi ne oldu?
Lance Armstrong: Hepsi ne yapacağımın ve söyleyeceğimin farkındaydı. Röportajı çok sevdiler. Yayınlandığında ben Hawaii’deydim ama en büyük çocuklarım ve Kristin bütün akşam canlı olarak izlediler. İki yayının da hemen ardından konuştuk. Ne konuştuğumuz bana kalsın.

S: İtirafınız sırasında Doktor Ferrari’yi korudunuz mu?
LA: Kimseyi korumuyordum. Kendim, deneyimlerim ve hatalarım hakkında konuşmak için oradaydım. Ben sadece kendi hatalarımla ilgileniyorum. Yetişkin biriyim ve suçlamacılık oynamıyorum.

S: Gerçeklik ve Uzlaşma Komisyonu’nun (Truth and Reconciliation Commission)neden bisiklet sporu için en iyi yol olduğunu düşünüyorsun?
LA: En iyi yol değil, tek çare. Her ne kadar ben olayın merkezinde olsam da bu tek adam, tek takım ya da tek yönetici ile ilgili değil. Bu bisiklet ile ilgili ve açıkça konuşmak gerekirse bütün dayanıklılık sporları ile ilgili. Bir kişiyi halkın önünde linç etmek sorunu çözmeyecektir.

S: Bu sonuca neden ve ne zaman vardınız?
LA: Uzun zaman önce. Pat McQuaid ile aylar önce konuşurken, “Pat, burada cesur düşünmelisin. Global bir TRC bizim sporumuz için en iyi çözüm” dedim. Bu konu hakkında dinlemek istemedi.

S: Peki tanıklık etmek için kim çağırılmalı? Sizin neslinizden bisikletçiler mi yoksa daha öncekiler de mi? 1990’lara bakacaksa daha önceki yıllara da bakması gerekmez mi?
LA: Parametreleri belirlemek benim işim değil ama bence eğer şu an yaşıyorsanız ve geçmişte bir büyük tur ya da dünya şampiyonası galibiyetiniz varsa çağırılmalısınız.

S: Gerçeği söylemek kolaydır peki nasıl bir uzlaşma bekliyorsunuz?
LA: Dürüst olmak gerekirse benim durumumda olan insanların kendi nedenleri olacaktır. Floyd yalnız kalmış hissetti ve halka açıldı. Bencilliğim bir kenara, bu bisiklet için en iyi çözümdür.

S: WADA’ya tanıklık ederseniz cezanızın azalacağını düşünüyor musunuz?
LA: Bunun konuyla alakası yok. Herkese eşit ve adil biçimde davranılması gerekiyor, konu bu. Bu karışıklığı hepimiz yarattık, o zaman hadi bunu düzeltelim, hepimiz eşit cezalandıralım.

S: Neden WADA (Ulusalararası Anti-Doping Ajansı) ve neden USADA (Birleşik Devletler Anti Doping Ajansı) değil?
LA: Çok basit. Bu global bir spor, Amerikan değil. Bir şey ekleyeceğim, UCI’ın (Uluslararası Bisiklet Birliği) bu masada işi yok.

S: Travis Tygart’ın teorisine ne diyorsunuz? “Bu onun için, tekrar mücadele etmeye izin almakla ilgili”
LA: Bu Travis’in beni bencil göstermek için bir gösterisi. Onunla konuştuğumda ‘Tabii ki tekrar mücadele etmek isterim, ben mücadeleci bir insanım’ dedim. Ama gerçek şu ki bu daha çok eşitlik ve adillik ile alakalı.

S: UCI’ın sonucunu bildiği bir oyunu oynadığı bariz ve Pat McQuaid sizin bu sporda yeriniz olmadığını söyledi. Bu nasıl hissetmenize neden oldu? UCI hakkında ne düşünüyorsunuz?
LA: Pat sürekli kendini kurtarma modunda takılıyor.

S: Bütün sistem için kurban edilen tek bir adam gibi hissediyor musunuz?
LA: Evet. Ama neden böyle olduğunu biliyorum. Hepimiz yatacağımız yatağı kendimiz yaparız.

S: Spora başladığınızda, muhtemelen doping yapmak için değildi peki hangi noktada bisiklet sporunun bu şekilde işlediğini ve UCI’ın bu konuyla ilgilenmediğini anladınız?
LA: Benim neslim diğerlerinden farksızdı. ‘Yardım’ yıllar içinde evrimleşti ama bizim sporumuzun oldukça zor olduğu gerçeği değişmedi. Yüz yıl önce trene atlayanlar şimdi EPO’ya başvuruyor. Hiçbir nesil temiz değildir. Merckx’in de, Hinault’un da, Le Monde’unda, Coppi’nin de, Gimondi’nin de, Indurain’in de, Bartali’nin de ve benim de.