YETER, BOŞ KONUŞMAYIN ARTIK

Yeter, boş konuşmayın artık
VALLAHİ bıktırdınız. 
Üç senedir aynı lafları işitip, okuyup duruyoruz. 
Yok o anlaşmaya uymamış da, yok bu dava açmış da, yok o zarara uğratmış da, yok bu transfer bombası patlatmış da, o hainmiş de, öteki daha kötüymüş de... 
Bırakın bunları beyler. 
Ankaragücü'nün 'son kullanma tarihi geçmiş' laflara ihtiyacı yok. 
Herşey gün gibi ortada. 
Göreviniz Ankaragücü'ne hizmet olması gerekirken, sizler "Ankaragücü'ne ben sahip olacağım" kavgasına düştünüz. 
"Ya ben ya hiç" dediniz. 
"Bensiz Ankaragücü olmaz olsun" dediniz. 
Filler tepinirken, olan her zamanki gibi çimene oldu. 
Kişisel kavganızı güttünüz, ama faturayı Ankaragücü'ne, 102 yıllık ulu çınara, sarı lacivertli renklere, Kurtuluş Savaşı Gazisi armaya ve gönül verenlerine ödettirdiniz. 
Şimdi içiniz rahat mı? 
Futbol takımı küme düştü. 
Voleybol takımı küme düştü. 
Aslında düşmek mesele değil, düşen kalkar elbet. 
Ama sizler Ankaragücü'nü öyle bir düğümlediniz ki, meseleyi içinden çıkılamaz, Kulübü yerden kalkamaz hale getirdiniz. 
Şimdi hala konuşuyorsunuz. 
Bir gün biriniz, bir gün diğeriniz. 
Konuşup da, fikir üretseniz, çare üretseniz, çıkış yolu bulsanız gam yemem. 
Hala birbirinize laf atıp duruyorsunuz. 
Üretim yok, ama laf çok. 
Yaygaraya baksanız, yeni bir şey söylendiğini sanırsınız. 
Ama ortada tek bir yeni cümle dahi yok. 
Beyler, herkes bu lafları ezberledi. 
Bu kulübü, el ele vererek bu hale getirdiniz. 
Yine el ele verip, tribünlerdeki binlerce kardeşi, birbirine düşman ettiniz. 
Şimdi Ankaragücü'nü bu halden kurtarmak boynunuzun borcu. 
Yok, diyorsanız ki, "Bu hale ben getirmedim ki, niye ben kurtarayım?" O zaman lütfen bir daha bu kulüp hakkında konuşmayın. 
Eğer bu Kulübün hayatta kalması sizi ilgilendirmiyorsa, bu zor günde Kulüp için yapabileceğiniz bir şey yoksa, konuşmaya da hakkınız yok demektir. 
Bakın, Ankaragücü ele güne rezil oluyor. 
Bir gün ıslak forma ile maça çıkıyor... 
Ertesi gün Kulübe su, ekmek yardımı yapılıyor. 
Kongreler çadır tiyatrosuna dönüşmüş. 
Bir de bakmışsınız, kapıya haciz kamyonu dayanmış, eldiven, atkı, kalem, çakmak ne varsa toplayıp götürüyor. 
İçinde toplu iğne başı kadar Ankaragüçlülük olan, bu rezalete seyirci kalamaz. 
Bu görüntüleri sinema filmi izler gibi izleyenlere yazıklar olsun. 

• HABERTÜRK ANKARA- MURAT GÜRGEN