DAYAN ANKARAGÜCÜ...

FATİH Terim, ligde zor günler yaşayan rakibine karşı kadronun gediklileri yerine yedek ağırlıklı bir kadro sürdü.

Yoğun maç temposunda Selçuk, Hakan Balta, Ujfalusi, Melo (son ikisi daha sonra oyuna dahil oldu) gibi isimlere biraz nefes aldırmak elbette iyi fikir.

Galatasaray ilk 9 dakikada 2-0’ı bulduktan sonra maçın rengi belli oldu.

Bu maçı “İlk 15 dakikada Galatasaray 100 başarılı pas yapmıştı, Ankaragücü ise 14” veya “Riera 2 gol bir asist yaptı” şeklinde okumak ayıp olur.

Niye mi?

Anlatayım.

MKE Ankaragücü’nün tarihini biraz bilmek, derin bir üzüntü duymaya yeter. Kurtuluş Savaşı’na cephane yetiştirmek için Anadolu’ya geçen işçilerin temelini attığı bir kulüptür. Tarihi 100 yılı aşmış kulüplerimizdendir.

Dönem dönem çok iyi kadrolar kurmuş, efsane futbolcular yetiştirmiştir.

Şu anki haline bakınca...

Asırlık bir çınarı içinden kemiren, şahsi çıkarlarına alet eden, içini boşaltanlardır Ankaragücü’nü bu hale getirenler. Şu anda forma aşkıyla ter döken genç oyunculara haksızlık etmek istemem.

Gözümde hepsi büyük futbolcu, cesur yürekli, sağlam karakterli insanlar.

Ancak on milyonlarca dolar harcanarak kurulan rakiplere bu kadar direnebiliyorlar, bu da futbol dünyasının acımasız yüzü.

Ankaragücü, gerçek Ankaragüçlüler bu günlerden iyi bir ders çıkarabilirler, bu kara günleri bir fırsata çevirebilirler.

Gerçek Ankaragüçlüler takımlarını yeniden yapılandırıp, eski güzel günlere dönmenin bir yolunu muhakkak bulacaktır.

Yeter ki bir daha şahsi çıkarlarını düşünmekten ötesini yapmayanları tanısın ve bir daha kulüplerinin semtine bile uğratmasınlar.

Bu maçtan çıkacak hikaye budur.

4-0 sonra gelir...

• KAYNAK: Hürriyet Gazetesi – Kanat Atkaya